Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2018

Αρ’ αχά ξάν’, λα, λα, Λόλα

Αρ’ αχά ξάν’, λα, λα, Λόλα

Φωτογραφία του Σπύρος Αμάραντος.
Δασκάλα : Μίμη, τι έχεις; Φαίνεσαι πολύ απογοητευμένος!

Λόλα : Και σα κουσούρεα, γαπατεμένος, κυρία!

Άννα : Νέπ’σα, ντό λές; Αΐκον γιοσμάν, τελίκανλην και μασχαρεάνον χεαρίφ, καμίαν έβγαλεν η τάξη; Και τ’ απιταχτέρ’ και το σολίκ τη χωρί’ πα!

Λόλα : Ατά τα κουρφίας λες ατα, γιατί μακρογουλιάσκεσεν και τερείς ατον απέσ’ σ’ ομμάτεα

Δασκάλα : Έλα, έλα, συνεχίζουμε! Τι θέλετε να κάνουμε αυτήν την ώρα;

Λόλα : Εκδρομήν καλέ κυρία…Πάμε ση Τιλλή τα Πλακία, ελέπουμ’ και τα καρτάλεα πως πετούν’νε αψηλά…

Έλλη : Ναι, καλέ κυρία, ακεί μανάχον ακούω γαβαλί’ λαλίαν και χτηνίων μουγκανίματα…Μουυυ έκανε η αγελάδα…

Ζήσης : Ελύεν το χτήνον κ’ εβόστεν κ’ επρέστεν…

Έλλη : Ν’ ακούσω κυρία θέλω και σόρ σόρ τα νερά…

Ζήσης : Ας σα πολλά τ’ ακούσματα κι σώεις να πορπατείς, αναθεμάσε σορσότενα!

Δασκάλα : Τιλλή πλακία...Τί είναι αυτά πάλι; Φέτα Μετσόβου; Για παντρεμένη σαρδέλα;

Έλλη : (τραγουδάει) Χαψία βάλον σο πλακίν, εσέν λέγω κυρία, στάξον κι ολίγον λάδοπον, ας γίν’ταν μερακλία 

Δασκάλα : Με την φαντασία που έχεις, γλυκιά μου, Έλλη…Αν θα τραγουδούσες και στο ωδείο, οι συμμαθητές σου, δεν θα ΄βλεπαν την πόρτα να φύγουν… ( Η πόρτα ανοίγει απότομα και μπαίνει ο επιθεωρητής)

Λόλα : Ώι! Ναϊλλοί ΄πή ΄κ’ ευρέθεν…καλλιστεία θα στένωμεν απόψ’

Επιθεωρητής : Καλημέρες, καλημέρες… 

Μίμης : Κύριε ΄πιθεωρτή ...Άμον τ’ Αερί΄ τ’ άψιμον, φουλαριστός εσέβες.

Επιθεωρητής : Τ’ εμέτερον, τ’ εμέτερον κ’ εσύ; Μα τι κάνετε εδώ, κυρία; Καθόλου σεβασμός στην τάξη… 

Δασκάλα : Καινούργια είμαι, κύριε επιθεωρητά, σήμερα ήρθα κ’ εγώ… 

Επιθεωρητής : Μα, κυρία μου, ΄θαρρείς και σε Κούρτικο χωριό μπήκα…Κιφάλια, ποδάρια, ταραγά! Εξάπαντος θα χολοσκάσω εδώ μέσα!

Λόλα : Κυρία! Κυρία! Έμπαισεν έναν χοχόλ σ’ ομμάτεα μ’, έρχουμ’ ατουκά, φυσάς α;

Δασκάλα : Έλα, παιδί μου, να δούμε τι θέλεις επιτέλους; 

Λόλα : Κυρία, ατός, ντο πιτσίμ’ άνθρωπος έν’; Καμίαν ΄κί γελά; Θα σύρω τουρτούρεα, απέσ’ σον κόλφον ατ’, α;

Δασκάλα : Λόλα, άντες πάνε κάτσε κάτω… 

Λόλα : Καλέ, κύριε, ντ’ έπαθες και πάς κ’ έρχεσαι; Και κουντείς και τσάπαν τα ποδάρα σ’; 

Έλλη : Καλά λέει σεν, κύριε! Ολίον πα στα… Αγναμάης είσαι; Γιάμ’ η δεσκάλα επέρεν τ’ αχούλι σ’;

Επιθεωρητής : Για να δούμε, παιδάκια, έχετε καθόλου μυαλά για γράμματα; 

Ζήσης : Γράμματα, σπουδάματα, τη Θεού τα Πράματα!

Επιθεωρητής : Γκιών, γκιών! Ο γκιώνης... (Απότομα στριφογυρνάει και δείχνει με το δάχτυλο τον Μίμη) Τι πουλί είναι ο γκιώνης;

Μίμης : Ας ατό ντ’ ελάλεσες, κύριε! Αυτής της γνώμης είμαι!

Επιθεωρητής : Σκάσε, μαγκούφη! Βασιλιάς δεν είμαι, κορώνα φορώ, ρολόγι δεν έχω, τις ώρες μετρώ! Τι είναι; (Δείχνει τη Λόλα).

Λόλα : Είπ’ατο ση θεία μ’ την Ευτέρπην, κύριε! Αδά πα θα πρέπ’ να λέγ’ α;

Επιθεωρητής : Θα το πεις κουκουβάγια κ’ ένα χορό θα κάνεις. Τι είναι; 

Λόλα : Τη γαιδιρί’ η καϊπανά...Κύριε! 

Επιθεωρητής : Την μεσελέ σ’ κ’ εγνάεψα, κοπέλα μου! Πέει ατο μίαν κι άλλο. 

Ελλη : Μπράβο, Λόλα! Πολλά ίεψεν ατό, τον βασιλιακόν...

Επιθεωρητής : Μάνα μ’, σγουρός βασιλικός, πλατύφυλλος και δροσερός... Ποιος τον επότιζε παιδί μου; (Δείχνει Έλλη).

Έλλη : Η βασιλομήτωρ, κύριε…Επότσε να, εποβρότσε να κ’ εμάντζ’ εμας πα!

Επιθεωρητής : Βρέ! Έσια ούλ εσέκ…Μες το δάσος περπατώ, τριγυρνώ και τραγουδώ, λύκε λύκε, είσαι εδώ; Ο νού’ σου, εδώ να σαλαχανεύει, κοτζοκέφαλε, εδελέγ’ α, εγώ πα! Τίκ-τακ, τικ –τακ, χτυπάει το ωρολόγι…Τι ώρα είναι; (Ρωτάει τον Ζήση)

Ζήσης : Κοφτόν και γολάϊ λογαρίαν. Η ώρα έν’, η ώρα έν…να σ’κούμεν και φεύω, κύριε! 

Επιθεωρητής : Η ώρα έν’, η ώρα έν’…Να σύρω τα ωτία σ’ και τετέ λέγω σεν και φύγ’α! Σεράντα λόγιων βρούλας, θα έρταν’νε σ’ ομμάτεα σ’

Ζήσης : Έρθεν η ώρα ν’ αλμέγω τα χτήνεα, κύριε, άμα εσύ, με τ’ έναν τσιπούχ', όλτ’ς ΄κί λαλείς! Εμέν μ’ άλλο μάτ’ τερείς…

Επιθεωρητής : Σουτ, βέτρον, κά’θκα ατουκά, τούλωσον! Χιόνι έπεσε πολύ, κρύο κάνει στην αυλή…Κοκκινίζει η μύτη μας, τρέχουμε…Που τρέχουμε παιδί μου; (Δείχνει Έλλη).

Έλλη : Βρέχ’, χιονίζ’, βουρκανίζ’…Για τ’ εσέν η οκά τρακόσια τρέχ’... Κύριε!

Επιθεωρητής : Λέγε! Κοκκινίζει η μύτη μας, πού τρέχουμε;

Ελλη : Γιαβάσεα-γιαβάσεα, κύριε, να στοχάσκουμεν! Εγώ, κύριε, μανάχον όσταν ουρνούται ο σκύλον τ’ Αρναούτ’, κρούν’ τα ποδάρεα μ’ σα γόλεα μ’ και τρέχω, να προφτάνω και το μάθεμαν…

Επιθεωρητής : Ντίν, ντάν, ντίν, ντάν, χτυπά η καμπάνα…Πότε χτυπά η καμπάνα; (Δείχνει Λόλα).

Λόλα : Να αγιάζ’ η ψή’σ’, κύρ’ ΄πιθεωρτή! Τ’ εύκολον ερώτεσες… Έξεργον πα, κρούει, σα κηδείας πα κρούει, σα χαράντας κρούει και μίαν, όσταν εκάεν τ’ αχερών’ τη πάππο μ’…άγρεα εντώκεν!

Επιθεωρητής : Εκατόν φοράς γουρπάντς, από μεγάλο τζάκι θα είσαι εσύ;

Έλλη : Τα τζάκια ντο καπνίζ'νε, κύρ’ δεφυντή, αν εμάειρευαν…Κανείς πεινασμένος ΄κί θα έτονε… 

Ηλίας : Κύριε, εμέν τηδέν ΄κ’ ερωτάς, επουσμάνεψα ντ’ έρθα…

Επιθεωρητής : Στα ολίγον, αχμάκι, έ αχμάκι, σκέτο κουρσούμι είσαι! Με τ΄ εσάς απόψ’ αδά, εχάθεν τη στοματί’ μ’ το τάτ…

Ηλίας : Καλά ζείς, κύρ-΄πιθεωρτή! Παραδίων πα ζόρ’ κ’ έχ’ς…Όσον δι’ εμέ…Έναν χαράν και πέντε κλαίητα, απόψ’.

Επιθεωρητής : Νέπουτση, ντο έχ’ς και βαρκίεις;

Ηλίας : Νέπουτση ΄κ’ είμαι, κύριε…Νέπουτσος ένουμ’νε!

Έλλη : Μω την πίστη σ’ και το έργος! Τα πανταλόνεα ντο λαΐσκουν…Ούλ’ αγούρ' ΄κί φάθουνταν, άπα πα πα πα!

Μίμης : Εσύ κύριε κι άλλο πονετικός είσαι ας σην δεσκάλτσαν θέλω να…

Επιθεωρητής : Σκάσε Ζευζεύκη…Αξάν θα κυλίεις κάν’ναν παραστράγκαλον
Μω την πίκρη σ’! Ενενήντα εννέα κι αλλ’ έναν εκατόν, το στόμαν ατ’, τουτούτ τουτούτ…

Άννα : Και με την μανιβέλαν, κλώθεα, κύριε!

Επιθεωρητής : Τράντα δράμεα πα μακρά να είσαι, αξάν ακούς α! Τουτούτ, τουτούτ…

Μίμης : Ούτε έναν κοτέρ φουχνέρ ψωμίν κ’ ευρίεται αδαπέσ’, επείνασα! Να υπάγω κύριε εις το σπίτι μου;

Επιθεωρητής : Τετέ, λέγω σεν και φύγ’α! Αχά η πόρτα, φύγ’α! 

Μίμης : Εχαριστώ κύριε, τατού, τατού, τατού (φεύγει)

Ζήσης : Εγώ πα, κύριε, να πάω ση χαλέν; Θέλω να ζουλίζω, έναν στριφτόν τσίκαριν, να σύρω δύο νεφέσεα…

Επιθεωρητής : Τσάπαν σον φέγγον μ’ υλάεις, εσύ πα…Καθκά σ’ ωβά σ’ και χουλί’ατα…

Ζήσης : Γεφύρεα θα λαγγεύω, κι αλήορα θα φεύω, α…

Επιθεωρητής : Αν τρώς την σαπλακέαν, χίλεα βρούλας χρώματα, θα έρταν’νε σ’ ομμάτεα σ’. Νέπε, αν εκάπνισεν ατόσον πολλά, η τεπέ σ’, δέα γλύσον μανάχος το κιφάλι σ’ …(Φεύγει και ο Ζήσης) 

Έλλη : Κύριε! Κύριε! Να πάω κ’ εγώ, πίνω ολίον νερόν; Όλεν την μέραν φασούλεα ντ’ ιβόριζαμ’, εξεράθεν η γούλα μ’...

Επιθεωρητής : Να πας κορίτσι μου! Να πάς! Γκιουλέ – γκιουλέ! Αλλά πολύ νερό μη πίνεις…Γιατί το τισέκι σου…Πάντα λουλούτσι θάναι.(Γελάει).

Έλλη : Μη κολολεύς μεν, κύριε και χλί, χλί γελάς… 

Επιθεωρητής : Μα τι πάθανε και όλοι φεύγουν, κυρία Μέλη;

Δασκάλα : Εγώ, κύριε, δεν ηξεύρω…Ατόσην ώραν…Αγρόν αγοράζω…

Λόλα : Εγώ, πα…Έχ’ κι αντρίζω…Και τ’ αναγνωστήρ’ ξεφυλλίζω!

Επιθεωρητής : Άντε! Βουρ-πατλασού! Ο Θεόν, να πολυχρονιάγ' σας και με απογόνους! (Φεύγει κι Λόλα χαμογελώντας και με υποκλίσεις, στην πόρτα…)

Λόλα : Εγώ γελώ πα…Άμα πάω πα! Το βούι βούι, εσέβεμεν!

Επιθεωρητής : (Με χειρονομία) Δέα, δέα! Δέα φα, πία και τρουτσάρτσον.

Άννα : Ώι! Νασάν εκείνον που κάθεται και τα τσαρούχια τ' πορπατούν! 

Επιθεωρητής : Ντό θέλ’τς και ντ’ αγαπά σ’, πουλί’ μ’. Η ζωή κοντόν εν’…Δέα όπου σύρ’ η ψή σ’…

Άννα : Αλήθεια, να υπάγω κύριε; ( φεύγει τραγουδώντας) Αρ’ αχά, ξάν, Λά, λα Λόλα…Τα παπούτσεα μ’ δίχως σόλαν και τ’ αχούλ’-ιμ’ γυροκλώσκετεν, άμον την παρταόλαν….

Επιθεωρητής : Να υπάγεις, παιδί μου, να υπάγεις…Άμα όσταν ελέπω σεν αδέβαστεν…Γουρζουλάν ελέπω! 

Ηλίας : Κύριε…το κωδών κ’ εντώκα!

Επιθεωρητής: Βρε ούστ απ’ αδά, πορδοσκαφιδέα, δε’α χάθ’, αλήωρα

Δασκάλα: Αχ! Και τι ωραία που μείναμε, λίγο μόνοι!

Επιθεωρητής: Τα πουλία σα κοκκία κ’ εγώ σα πιτσιμπλία!

Συνεχίζεται…χαχαχα Sp Ama

ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑ ΠΟΝΤΙΑΚΑ 
ΤΟ ΕΠΙΜΕΛΕΙΤΑΙ Ο ΣΠΥΡΟΣ ΑΜΑΡΑΝΤΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΣΑΜΟΥΡΟΧΤΙΣΜΕΝΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου